مهاجرت یعنی دل کندن از خانه، زبان مادری، خاطرههای کودکی، و آدمهایی که در سادهترین لحظات زندگیمان حضور داشتند. مهاجرت، با تمام فرصتها و دستاوردهایش، بیپردهترین شکل تنهایی را به انسان نشان میدهد. این تنهایی اما همیشه آشکار نیست؛ گاهی خودش را در اضطرابهای شبانه، خستگی بیدلیل، افت عملکرد شغلی، یا فاصله گرفتن از عزیزان…